Φωτογραφία και λόγος..Φως κι γραφή, κατά τον συνάνθρωπο / συν-οδοιπόρο Don Pedro.. Τι μπορούμε να νιώσουμε από αυτό το δίπτυχο; Μια φωτογραφία με ένα κείμενο που αρμονικά να συμπληρώνουν το ένα το άλλο; Μία περιγραφή της εικόνας που παραθέτεται; Ή μήπως μπορεί αυτή η σχέση να είναι πιο ελευθεριακή;
Αυτή την σύνδεση επιλέγω..
Η φωτογραφία για μένα, όπως έχω πει, είναι έκφραση. Σίγουρα με την έννοια που το αντιλαμβάνεται ο κοινός νους αλλά διαφέρει πιθανότατα λίγο ως προς τη λειτουργία της. Η φωτογραφία εξωτερικεύει συναισθήματα αλλά με ποιο σκοπό; Όταν στην φωτογραφία παρουσιάζεται ένα ευχάριστο θέμα, ο σκοπός είναι συγκεκριμένος. Προσπαθείς να επηρεάσεις τον κόσμο γύρω σου μέσα του δικού σου τρόπου αντίληψης. Να τον ομορφύνεις μέσω από τα δικά σου μάτια, δανείζοντας το βλέμμα σου στους θεατές. Στην αντίθετη περίπτωση μπορούμε να βρούμε κάποιες κατηγορίες. Ένα έντονο συναισθηματικά κάδρο μπορεί να κεντρίσει τον θεατή και να του προκαλέσει τα συναισθήματα του φωτογράφου. Ο σκοπός του φωτογράφου ποιος είναι; Να προκαλέσει άσχημα συναισθήματα στον θεατή ή να τα αποβάλλει για να κρατήσει καθαρό το εσωτερικό του για ότι καλό μπορεί να βιώσει από εκεί και πέρα αγνοώντας την φόρτιση ή μη του θεατή.; Νομίζω ότι ανήκω στην δεύτερη κατηγορία.
Κείμενο λοιπόν...
Όταν κάποιος παρατηρεί έναν πίνακα ζωγραφικής προσπαθεί να τον φέρει στην ζωή δίνοντας του κίνηση. Είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται με διαφορετικούς όρους για τον καθένα. Έτσι γίνεται και με την φωτογραφία.Η διαφορά είναι πως η φωτογραφία είναι ένα στιγμιότυπο από την πραγματική ζωή ανεξαρτήτως πως το έχει παρουσιάσει ο φωτογράφος. Ο καθένας επομένως πλάθει τις δικές του αιτιολογήσεις για την εικόνα που παρατηρεί. Μπορούμε να δούμε μία τεράστια γκάμα νοημάτων για την ίδια φωτογραφία λόγω της ποικιλίας των θεατών. Τόσο σε βιώματα όσο και σε αισθητική αντίληψη. Ωστόσο παρατηρείται διαφορά στην αντίληψης ενός έργου ανάλογα και με την ηλικία του ανθρώπου. Αν ζητήσουμε από ένα παιδί σε ηλικία 7 χρονών να περιγράψει με κείμενο μια φωτογραφία το αποτέλεσμα θα είναι πιθανότατα ένα αισιόδοξο μήνυμα, ακόμη κι αν η φωτογραφία παρουσιάζει ένα αποπνικτικό σκοτεινό δωμάτιο. Όσο όμως το παιδί μεγαλώνει η αισθητική αντίληψη καλλιεργείται από τα βιώματά του και το νόημα αλλάζει. Συνήθως στην εφηβεία αρχίζουν να εμφανίζονται τα "δυσάρεστα" θέματα.
Μια φωτογραφία επομένως μπορεί να έχει διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς την υποστήριξή της ακόμη κι από τον ίδιο τον φωτογράφο και εξαρτάται και από την χρονική περίοδο που θα γίνει η λήψη ή θα στηθεί το νοηματικό της υπόβαθρο. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο άλλωστε η καλλιτεχνική δραστηριότητα του φωτογράφου ή του "συγγραφέα" να κινείται ανεξάρτητα από την ψυχολογική του ισορροπία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το έργου του είναι "ξένο". Μπορεί να είναι αναμνήσεις ή αναζητήσεις που τον απασχολούν σε ήπιο βαθμό στην καθημερινότητά του αλλά στην δημιουργία να προσπαθεί να τονίσει την διαφορά μεταξύ του παρελθόντος με το τώρα.
Εξωτερικεύοντας έτσι αυτά μένει κενός σαν άγραφο χαρτί για να ξεκινήσει την καινούρια του ιστορία.
**3 κείμενα συντροφεύουν αυτή την φωτογραφία. 2 δικά μου και 1 από το TrendoSkylo που πραγματικά μαγεύει στα κείμενά της. Διαφορετική αντίληψη και προσέγγιση..
Αυτή την σύνδεση επιλέγω..
Η φωτογραφία για μένα, όπως έχω πει, είναι έκφραση. Σίγουρα με την έννοια που το αντιλαμβάνεται ο κοινός νους αλλά διαφέρει πιθανότατα λίγο ως προς τη λειτουργία της. Η φωτογραφία εξωτερικεύει συναισθήματα αλλά με ποιο σκοπό; Όταν στην φωτογραφία παρουσιάζεται ένα ευχάριστο θέμα, ο σκοπός είναι συγκεκριμένος. Προσπαθείς να επηρεάσεις τον κόσμο γύρω σου μέσα του δικού σου τρόπου αντίληψης. Να τον ομορφύνεις μέσω από τα δικά σου μάτια, δανείζοντας το βλέμμα σου στους θεατές. Στην αντίθετη περίπτωση μπορούμε να βρούμε κάποιες κατηγορίες. Ένα έντονο συναισθηματικά κάδρο μπορεί να κεντρίσει τον θεατή και να του προκαλέσει τα συναισθήματα του φωτογράφου. Ο σκοπός του φωτογράφου ποιος είναι; Να προκαλέσει άσχημα συναισθήματα στον θεατή ή να τα αποβάλλει για να κρατήσει καθαρό το εσωτερικό του για ότι καλό μπορεί να βιώσει από εκεί και πέρα αγνοώντας την φόρτιση ή μη του θεατή.; Νομίζω ότι ανήκω στην δεύτερη κατηγορία.
Κείμενο λοιπόν...
Όταν κάποιος παρατηρεί έναν πίνακα ζωγραφικής προσπαθεί να τον φέρει στην ζωή δίνοντας του κίνηση. Είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται με διαφορετικούς όρους για τον καθένα. Έτσι γίνεται και με την φωτογραφία.Η διαφορά είναι πως η φωτογραφία είναι ένα στιγμιότυπο από την πραγματική ζωή ανεξαρτήτως πως το έχει παρουσιάσει ο φωτογράφος. Ο καθένας επομένως πλάθει τις δικές του αιτιολογήσεις για την εικόνα που παρατηρεί. Μπορούμε να δούμε μία τεράστια γκάμα νοημάτων για την ίδια φωτογραφία λόγω της ποικιλίας των θεατών. Τόσο σε βιώματα όσο και σε αισθητική αντίληψη. Ωστόσο παρατηρείται διαφορά στην αντίληψης ενός έργου ανάλογα και με την ηλικία του ανθρώπου. Αν ζητήσουμε από ένα παιδί σε ηλικία 7 χρονών να περιγράψει με κείμενο μια φωτογραφία το αποτέλεσμα θα είναι πιθανότατα ένα αισιόδοξο μήνυμα, ακόμη κι αν η φωτογραφία παρουσιάζει ένα αποπνικτικό σκοτεινό δωμάτιο. Όσο όμως το παιδί μεγαλώνει η αισθητική αντίληψη καλλιεργείται από τα βιώματά του και το νόημα αλλάζει. Συνήθως στην εφηβεία αρχίζουν να εμφανίζονται τα "δυσάρεστα" θέματα.
Μια φωτογραφία επομένως μπορεί να έχει διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς την υποστήριξή της ακόμη κι από τον ίδιο τον φωτογράφο και εξαρτάται και από την χρονική περίοδο που θα γίνει η λήψη ή θα στηθεί το νοηματικό της υπόβαθρο. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο άλλωστε η καλλιτεχνική δραστηριότητα του φωτογράφου ή του "συγγραφέα" να κινείται ανεξάρτητα από την ψυχολογική του ισορροπία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το έργου του είναι "ξένο". Μπορεί να είναι αναμνήσεις ή αναζητήσεις που τον απασχολούν σε ήπιο βαθμό στην καθημερινότητά του αλλά στην δημιουργία να προσπαθεί να τονίσει την διαφορά μεταξύ του παρελθόντος με το τώρα.
Εξωτερικεύοντας έτσι αυτά μένει κενός σαν άγραφο χαρτί για να ξεκινήσει την καινούρια του ιστορία.
**3 κείμενα συντροφεύουν αυτή την φωτογραφία. 2 δικά μου και 1 από το TrendoSkylo που πραγματικά μαγεύει στα κείμενά της. Διαφορετική αντίληψη και προσέγγιση..
Άντε γαμήσου..
Άντε
γαμήσου γιατί θολώνεις τη σκέψη μου.
Άντε
γαμήσου γιατί ταυτόχρονα γλυκαίνεις το μυαλό μου.
Άντε
γαμήσου γιατί μου δείχνεις την αλήθεια κι εγώ φοράω τις παρωπίδες μου.
Άντε
γαμήσου που δεν με χτυπάς να συνέλθω και με αφήνεις να κολυμπώ σε αυτή τη ζεστή
λίμνη με τα ήρεμα νερά ενώ στην πέρα άκρη της βασιλεύει ο βάλτος.. Και με
τραβάει προ τα εκεί..
Άντε
γαμήσου που με κάνεις να νιώθω λάθος σε κάθε μου κίνηση.
Άντε
γαμήσου γιατί εγώ πίστεψα σε σένα και ήλπιζα ότι θα μου φέρεις κάτι καλύτερο.
Άντε
γαμήσου γιατί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο γαμάς τους πάντες.
"Ποιος είμαι εγώ που θα είχα καλύτερη κατάληξη;"
Άντε γαμήσου που μου δείχνεις τα όμορφα ενώ μου την φέρνεις πισώπλατα με τα άσχημα.
"Ποιος είμαι εγώ που θα είχα καλύτερη κατάληξη;"
Άντε γαμήσου που μου δείχνεις τα όμορφα ενώ μου την φέρνεις πισώπλατα με τα άσχημα.
Άντε
γαμήσου ρε Ζωή.. Άντε γαμήσου, γιατί κατάλαβα το παιχνίδι σου και τι εργαλεία
χρησιμοποιείς. Δεν θα με κερδίσεις..
Θα φτάσω
μέχρι το τέλος…!!
Dolkin
21/10/2012
Κραυγή
Υπάρχουν φορές που οι τοίχοι γύρω σου κλείνουν. Το δωμάτιο στενεύει ο αέρας γίνεται βαρύς και πονάς σε κάθε προσπάθεια να ανασάνεις. Αναπνέεις όμως. Το στομάχι σου είναι κόμπος και το νιώθεις σφιχτό έτοιμο να σπάσει. Ο κρύος ιδρώτας κυλάει σιγά σιγά από το μέτωπό σου προς τα κάτω ενώ το τσιγάρο άρχισε ήδη να σου καίει το δάχτυλο. Μα δεν το αντιλαμβάνεσαι. Συνεχίζεις να παλεύει με την ίδια σκέψη 2 ώρες τώρα καπνίζοντας μηχανικά και γεμίζοντας το ποτήρι με αλκοόλ. Το μυαλό σου γεμίζει.. Η συσσωρευμένη ενέργεια στο στομάχι σου ψάχνει διέξοδο προς τα πάνω.
Εκρήγνυσαι..
Εκρήγνυσαι..
Και μια κραυγή από το έρεβος της ψυχής σου ελευθερώνεται στο σύμπαν.. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή νιώθεις τόσο εύθραυστος και τόσο ελεύθερος. Απαλλαγμένος από κάθε φραγμό, από κάθε ανασταλτικό παράγοντα έτοιμος, να προχωρήσεις μπροστά. Όμως αυτό κρατάει για κλάσματα το δευτερολέπτου. Αν αρπάξεις αυτή την ευκαιρία, επωφελούμενος από την ενέργεια σου, ο κόσμος σου αλλάζει όψη και γίνεται «γαλήνιος».. Αν την χάσεις συνεχίζεις τον ίδιο κύκλο ξανά και ξανά μέχρι να έχεις πάλι την ίδια ευκαιρία.. Θυμήσου.. είναι κλάσματα του δευτερολέπτου και μετά από αυτό μπορείς να κάνεις τα πάντα…
Στο λέω εγώ που δεν τα κατάφερα..
Dolkin
21/10/2012
Άτιτλο..
Χαμένος κάπου στον μεσαίωνα τριγυρνώντας στα καλντερίμια ένα σιωπηλό απόγευμα Σαββάτου. ανακαλύπτοντας μιαν άλλη εποχή πέφτω πάνω σε αυτήν την στοά .. μια δέσμη φωτός μου δείχνει την έξοδο .. ή το αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκα .. μου δείχνει τον δρόμο ή με παραπλανά σε παράδρομο ? φαντάζει ονειρικό μέσα στο απολυτό σκοτάδι .. μια λύση .. ένας δρόμος .. μονόδρομος .. μια επιλογή .. σωστή ή λάθος ?πάντα θα υπάρχει κάτι να μας δείχνει το λάθος .. και κάπου εκεί γύρω θα είναι και το σωστό .. το θέμα είναι αν εμείς μπορούμε να δαμάσουμε τα θέλω μας και να βάλουμε σε μια τάξη την αταξία λογικής και παράλογου .. να κρίνουμε πιο είναι το σωστό και πιο το λάθος και να αποφασίσουμε κατάλληλα .. έστω και γι’αυτήν την στοά .. που θα με βγάλει ? σε επίγειο παράδεισο ή στην καρδιά της κόλασης ? .. άγνωστο .. κι εκεί ξεκάνει ένα μαγικό παιχνίδι ρίσκων και αποφάσεων .. με πρωταγωνιστή εσένα και ταμπλό ? .. την ίδια σου τη ζωή .. have fun !!!
TrendoSkylo
22/10/2012
No comments:
Post a Comment