Είσαι τόσο μπερδεμένος και φυλακίζεις ο ίδιος τον εαυτό σου μέσα στον πανικό που μόνος προκαλείς. Κι όλα μοιάζουν πολύπλοκα και δύσκολα. Όλα μοιάζουν ανούσια εκτός από το εμπόδιο που έχεις μπροστά σου και πρέπει να προσπεράσεις.. Θα τα καταφέρεις ή θα παλεύεις ατέρμονα με τους δαίμονες που προβάλλεις στο δρόμο μπροστά σου.. και θα χάσεις..;
Υπάρχεις σε 4 τοίχους. Αναπνέεις καπνό και σκόνη.
Ζεις σε ένα κλειστό δωμάτιο και κρυφοκοιτάζεις τη ζωή από την κλειδαρότρυπα..
Ζεις σε ένα κλειστό δωμάτιο και κρυφοκοιτάζεις τη ζωή από την κλειδαρότρυπα..
Στους Κόκκινους Τοίχους..
..ψάχνεις λύτρωση αφήνοντας λεκέδες από δάκρυα. Εκεί ηχογραφούνται οι κραυγές σου, αυτές που ποτέ κανείς δεν άκουσε. Και τώρα η γυμνή σου σκιά διασχίζει το μονοπάτι..
"Μα μόνο οι τολμηροί κι οι ηττημένοι το επιλέγουν.."
Στο Κόκκινο Φως..
..η τρέλα στήνει παιχνίδια στο μυαλό σου, κουρασμένο όπως είναι βυθίζεται σε αυτό το γλυκό παιχνίδι το χαμένο. Και γύρω ο κόσμος τους που τόσο άβολα σε έκανε να νιώσεις αρχίζει να γκρεμίζεται μπροστά στα μάτια σου..
"Μα αυτά καίνε.."
Στα Κόκκινα Μάτια σου..
..τα θολά, η ύπαρξή σου χάνει τον σκοπό της κι οι σκέψεις σου, προβληματικές, ξοδεύουν τον χρόνο που σου απέμεινε σε πληγές και λάθη που σε πονάνε.
"Μα σε ματώνουν.."
Στο Κόκκινο Αίμα σου..
..που στάζει, έχεις αποθέσει την ελπίδα σου, αυτή που χάθηκε απ'την ψυχή σου προ πολλού. Και λιμνάζει τώρα στο πάτωμα δίπλα στο κοφτερό σου ατσάλι. Κι έτσι το κρύο δάπεδο φυλακίζει σιγά σιγά τις αναμνήσεις σου.
"Mα εσύ φεύγεις.."
Ανάλαφρος πια..
..αιωρείσαι πάνω από το έδαφος. Μια ζεστασιά σε τυλίγει και κολυμπάς μέσα στο εκτυφλωτικό φως.
Και φεύγεις..
Έφυγες..
Ξυπνάς..
.. και όλα είναι όπως έπρεπε. Εσύ στο κρεβάτι σου και ο ήλιος μπαίνει δειλά από τις χαραμάδες των παντζουριών. Το ξυπνητήρι σου λυσσομανά 7:05. Άλλη μια μέρα ξεκινά. Σηκώνεσαι, προσπερνάς τον κόκκινο τοίχο και κατευθύνεσαι προς το μπάνιο. Ανάβεις το κόκκινο φως και κοιτάζεις την μορφή σου στον καθρέφτη.
...
Κοιτάζεις κάτω και παρατηρείς μία κόκκινη σταγόνα. Πάλι κόπηκες στο ξύρισμα.. "Γαμημένο φως", σκέφτεσαι,¨πως να μην κοπώ;"
Ντύνεσαι και φεύγεις...και όλα επαναλαμβάνονται. Κάθε βράδυ..
Υπάρχεις σε 4 τοίχους. Αναπνέεις καπνό και σκόνη.
Ζεις σε ένα κλειστό δωμάτιο...
...Ανοίγεις την πόρτα και βγαίνεις στη ζωή.
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete