Γι' αυτούς που χάνονται και γυρίζουν.

Υπάρχουν φορές που έχει την ανάγκη να μιλήσεις με κάποιον να μοιραστείς αυτά που σε στεναχωρούν αυτά που σε πιέζουν. Η πρώτη επιλογή είναι πάντα ένας φίλος. (για αυτό είναι οι φίλοι άλλωστε)

Όχι οποιοσδήποτε φίλος αλλά αυτός που θα έχει την υπομονή να σε ακούσει. Αυτός που θα προσπαθήσει να καταλάβει τι περνάς με τον να βάλει τον εαυτό του στην θέση σου. Αυτός που θα καταλάβει τους φόβους σου και τις ανασφάλειές σου και θα προσπαθήσει να σε λογικέυσει και να σε ηρεμήσει. Αυτός που όταν καταλάβει ότι δεν παίρνεις από λόγια θα ταρακουνήσει τόσο πολύ τον κόσμο σου ώστε να γκρεμιστούν όλα τα κολλήματα που έχεις θα σε βοηθήσει να στήσεις από την αρχή την ψυχική σου ισορροπία αλλά και θα σε προτρέψει να επιτρέψεις στον κόσμο γύρω σου να κερδίσει πάλι την εμπιστοσύνη σου.

Αυτοί οι φίλοι είναι ελεύθερα πνεύματα και πολλές φορές απομακρύνονται γιατί παρόλη την στήριξη που σου δίνουν εσύ δεν την δέχεσαι και συνεχίζεις το ταξίδι σου προς τα κάτω. Αλλά ποτέ δεν χάνονται. Κάποια στιγμή θα γυρίσουν και θα μιλήσουν μαζί σου, έστω για μια στιγμή, για να δουν πως είσαι και αν κατάφερες να σταθείς στα πόδια σου ή θα γυρίσουν να σου δώσουν να καταλάβεις ότι όντως ήξεραν πως ένιωθες απλά σε τρόμαζε η λύση που σου προσέφεραν. Και εσύ ξέρεις πως ισχύει αυτό και το έχει αποδεχτεί εδώ και καιρό. Αλλά είχαν χαθεί και πως θα τους το έλεγες; Ούτε τώρα μπορείς να το πεις άλλωστε. Δεν θες να τους τρομάξεις και να φύγουν πάλι. Αλλά τι φοβάσαι; Τέτοιοι δεσμοί δεν σπάνε ακόμα και αν δεν τους ξαναδείς ποτέ..

Με αγάπη στο άτομο που μου έμαθε αυτό το κομμάτι. 

Όλοι χρειάζονται ένα στήριγμα κάποια στιγμή στη ζωής τους. Ακόμα και από πρόσωπα που δεν το περιμένουν. 

"Ίσως είναι σειρά μου να βοηθήσω".