54 / 52 .. και είχα ανάγκη να γράψω..

Ελαφόνησος  - Παραλία Σίμος.

..γιατί ήπια κάτι παραπάνω, γιατί νοιώθω πως η "συγγραφή" μου φεύγει και μένω μόνος.. Αυτόματη γραφή σε μια τελευταία προσπάθεια να ξαναβρώ τον εαυτό μου..  Μετά από σύντομες διακοπές και μπερδεμένα μυαλά. Με πολύ αλκοόλ και καφεΐνη να τσιτώνει το μυαλό. Γεμάτα τασάκια (για άλλη μια φορά) και μουσική που εκφράζει την πληγωμένη μου αντίληψη. Γατί όλα αυτά; "Χωρίς λόγο!!" Κι αυτή η σιγουριά με μπερδεύει περισσότερο..

Επαναλαμβανόμενες πεντάλεπτες μελωδίες που μου πασάρουν ένα φαινομενικά σταθερό υπόβαθρο για να αντέξω αυτό που δεν ξέρω ότι με απασχολεί. Νιώθω γεμάτος με πολύπλοκα συναισθήματα που δεν μπορώ να περάσω στο πληκτρολόγιο. Έχω γράψει για λίγο απ'όλα εδώ και καιρό. Αλλά να για άλλη μια φορά είμαι εδώ, στο υπόγειο του μυαλού μου να ψάχνω να σχηματίσω προτάσεις για να ψυχαναλύσω τον εαυτό μου. "Βρες κάτι πρωτότυπο να γράψεις.."  σκεφτόμουν καιρό τώρα αλλά με μία flat παρατήρηση του κόσμου τα λόγια δεν γίνονται 8bit-οι χαρακτήρες.. (Ναι έμαθα και κάτι μετά από τόσα χρόνια σπουδές πληροφορικής). 

- Βρες κάτι για να κινηθεί το blog.. 

-Μα δεν το κάνω για το χρήμα ή την αναγνωρισιμότητα. 

- Το κάνεις για να νιώθεις καλά.. Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από αυτό;

Ο διάλογος με τον εαυτό μου αρχίζει να με τρομάζει μερικές φορές, γιατί γίνεται όλο και πιο ουσιαστικός.. "Σιγά μην τα έγραφα όλα όσα συζητάω.." Αλλά στέκομαι στην άκρη του δρόμου και κοιτώ τα αυτοκίνητα να περνούν όπως.. "τα γελάδια κοιτάνε τα τραίνα.." και απορούν "Τι είναι αυτό που περνάει 3 φορές την ημέρα και κάνει περίεργους θορύβους;" 

Κάτι ανούσιο που θα περάσει και θα φύγει και θα ξεχάσω ότι πέρασε και κάθε φορά που θα περνάει θα το παρατηρώ με την ίδια απορία. Μe εκείνο το αχανές βλέμμα που δεν ακολουθεί την κίνηση. Με καδραρισμένο ένα τοπίο που απλώς διατρέχει ένα αντικείμενο και εγώ συνεχίζω να κοιτάω μπροστά και να μην ξε-καδράρω για κανένα λόγο. Μετά από 2-3 περάσματα θα μοιάζει οικείο. Κι ας μην είναι το ίδιο. 

Γιατί πίνω? 

Όχι γιατί μου αρέσει.. Ψέμα!! Μου αρέσει.. Πίνω γιατί με κάνει και "ΝΙΩΘΩ." Δεν πίνω πολύ αλλά και το λίγο με κάνει να νιώθω κάτι.. Ζω από επιλογή σε ένα αποστειρωμένο από συναισθήματα περιβάλλον. Κρατάω αποστάσεις από τους γύρω μου , τους δικούς μου, τους ξένους.. Αλλά όχι από φίλους... Πως είναι δυνατόν να κρατάς αποστάσεις από κάποιους ενώ άλλους να τους θέλεις κοντά. Ειδικά όταν δεν σου έχουν κάνει κάτι κακό.. Για πιο πράγμα τους κατηγορείς; Για πιο δικό σου ίσως λάθος νιώθεις ξένος ως προς αυτούς που θα έπρεπε να νιώθεις οικεία; Συνειδητοποιείς την αποστασιοποίησή σου και προσπαθείς να έρθεις κοντά, μα κάθε φορά σου φαντάζει ψεύτικο. Κι όλα αυτά αφορούν την οικογένειά σου... 

"Το σόι μου μέσα.." 

Ω ναι θα έχει και μουσική το post. Μόλις το αποφάσισα. Η 5λεπτη μελωδία θα παίξει κι εδώ.. Μα κάπου την έχω ανεβάσει πάλι αλλά δεν γαμιέται; Γράφω για να νιώσω εγώ καλά.. Με σεβασμό στον όποιο αναγνώστη.. 

Κάθομαι λοιπόν και χαζεύω φωτογραφίες από τις διακοπές μου. Τι άλλο να κάνω τις ώρες που δεν μπορώ να λειτουργήσω φυσιολογικά; Μουσική, φωτογραφίες, αλκοόλ, τσιγάρο.. Καμιά φορά και καφέ με όλα αυτά. Αλλά χαζεύω φωτογραφίες που ο ίδιος τράβηξα. Θαυμάζοντας την ομορφιά της πραγματικής εικόνας. Την αλήθεια πίσω από το ψέμα που κατασκεύασα. Την βάση. Την πηγή. Θυμάμαι αυτό που ένιωσα όταν αντίκριζα το συγκεκριμένο τοπίο ή αυτό που θα ήθελα να νιώσω αντιλαμβανόμενος εκ τον υστέρων την ομορφιά του . Συνδυάζοντας την γαλήνη της στιγμής που πέρασε κι έφυγε με το ψέμα που τώρα προμοτάρω με λέξεις, ήχους και εικόνα, μπορώ να σταθώ κι αυτή την βραδιά απέναντι στον εαυτό μου και να αποδεχτώ την περιορισμένη αντίληψη μου όσον αφορά την πραγματικότητα των ανθρωπίνων σχέσεων.

Η ανθρώπινη φύση είναι απλούστατη. Το άμεσο μέλλον είναι συνήθως τραχύ στην υφή. Οι δυσκολίες που συναντούμε όταν επιδιώξουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας, η οποίες μπορεί να είναι ατελείωτες σαν να διανύεις μία τεράστια αμμώδη έρημο όπου η μόνη σου σκέψη είναι το νερό - όνειρο ή απλώς ενοχλητικές όπως η ψιλή άμμος στην παραλία όταν φοράς παπουτσάκι με κάλτσα κάποια στιγμή τελειώνουν. Βρίσκεσαι λοιπόν μπροστά στους στόχους και σου δίνεται η επιλογή της προσέγγισης.Φως - Σκοτάδι.. Κολύμπα λοιπόν αλλά πρόσεχε την πλευρά που θα διαλέξεις. Κάθε μία από αυτές κουβαλάει τα δικά της προβλήματα πέρα μακρυά. Βόλεψη ή αξία; Φιλικός ή εχθρικός.
Η ίδια η διαδικασία πραγματοποίησης του ονείρου μπορεί να έχει δυσάρεστες πτυχές. Σημασία έχει να προσαρμόζεσαι..

"Be like water making its way through cracks. Do not be assertive, but adjust to the object, and you shall find a way around or through it. If nothing within you stays rigid, outward things will disclose themselves.

Empty your mind, be formless. Shapeless, like water. If you put water into a cup, it becomes the cup. You put water into a bottle and it becomes the bottle. You put it in a teapot, it becomes the teapot. Now, water can flow or it can crash. Be water, my friend."

~Bruce Lee

Κολύμπα.. Βαθιά ανάσα και κυνήγα τα όνειρά σου. Είτε τα καταφέρεις είτε όχι σημασία έχει ότι το επιδίωξες.. Ο τρόπος είναι δική σου επιλογή.. 

Κι έτσι βιαστικά (για άλλη μια φορά) κλείνω. Τελείωσαν οι μπύρες και μυρίζει ψάρι.. Φαΐ σύντομα.. Το μυαλό έχει πάψει να λειτουργεί λόγω περιορισμένης εισροής αλκοολούχων διαλυμάτων και η εξωτερίκευση των σκέψεων αναβάλλεται για τις επόμενες μέρες.. 

Dolkin

24/07/2013

Το τραγούδι μην ξεχάσω.. :P