Aug 30, 2013

2 / 52 Vicious Friend part. 2


Είχα γράψει ίσως το μεγαλύτερο κείμενό μου σε αυτό το blog και μόλις το έσβησα. Δεν ξέρω γιατί... Δεν το ξαναδιάβασα, απλώς το διέγραψα. Δεν νιώθω άσχημα για αυτό μιας και το νόημα αυτού του Post συνοψίζεται τελικά σε λίγες γραμμές.

Πως είναι δυνατόν να ξέρεις ποιον έχεις απέναντί σου όταν δεν γνωρίζεις τον ίδιο σου τον εαυτό; Το Point δεν είναι στο να στραφείς σε μια εσωτερική αναζήτηση για να ανακαλύψεις ποιος είσαι αλλά στο να καταλάβεις ποιον έχεις δίπλα σου.

Πως γίνεται να νομίζεις ότι ξέρεις κάποιον και τελικά να μην έχεις ιδέα με ποιον συναναστρέφεσαι;
Αλλά πως γίνεται να πιστεύεις ότι γνώρισες ένα καινούριο άνθρωπο και στην ουσία να ξέρεις ήδη πως είναι?

Εθελοτυφλείς υποτιμώντας την νοημοσύνη σου επειδή προσωρινά σε συμφέρει..  Αλλά έρχεται η στιγμή που όλα αυτά που ξέρεις για τον άλλον είτε επιβεβαιώνονται είτε διαψεύδονται. Ανεξαρτήτως σε ποια εκ των δύο περιπτώσεων βρισκόμαστε...



Whitley - My Heart Is Not A Machine

No comments:

Post a Comment