Mar 30, 2012

Long Time No Click..


Και ναι πάει καιρός από το τελευταίο post και μου πέρασε όντως από το μυαλό η σκέψη να εγκαταλείψω τελείως αυτό το blog. Αλλά το κρατούσα μπας και μου έρθει η όρεξη να ανεβάσω κάτι τελευταίο. 
Σε μία φάση αγοραφοβικής υστερίας και ανασύνταξης του εαυτού μου δεν μπορώ να πω ότι η φωτογραφία κατείχε κάποιον παραγωγικό ρόλο στην καθημερινότητά μου. Παρακολουθούσα συγκεκριμένα stream και groups του flickr αλλά και του facebook θαυμάζοντας επαγγελματίες και μη, προσπαθώντας να ξυπνήσω αυτή την όρεξη που τόσο μου είχε λείψει. Πάτησα αρκετές φορές το κουμπί αλλά το  αποτέλεσμα  δεν με ικανοποιούσε οπότε το έπνιγα  βιαστικά και σχεδίαζα το επόμενο κάδρο. Αλλά κι εκεί πάλι τζίφος. Οι συγκεκριμένες εικόνες με απογοήτευαν τόσο πολύ με αποτέλεσμα να μην τις δείχνω πουθενά και πολλές φορές ακόμη και να τις σβήνω.

Η ενεργοποίηση ήρθε όταν υποχρεωτικά έπρεπε να ετοιμάσω 20 φωτογραφίες αν και κατάφερα να τραβήξω μόλις 7. Μετά από αυτό και ενώ η αγοραφοβία ακόμη με στοίχειωνε (και με στοιχειώνει) θέλοντας να απαλύνω την πίεση που νιώθω στο στομάχι όταν έχω καιρό να ακούσω τον ήχο του κλείστρου και ενώ διάθεση για φωτογραφία δρόμου, τοπίου η πορτραίτων δεν υπήρχε, βρήκα διέξοδο στην φωτογράφιση αντικειμένων που μπορεί να βρίσκονται μέσα σε ένα σπίτι. Ο σκοπός μου δεν ήταν να αντιγράψω την νεκρή φύση άλλων φωτογράφων αλλά η βελτίωση της διάθεση μου και η διατήρηση της επαφής μου με την φωτογραφία γενικότερα.

Είναι αξιοπερίεργο όμως το ότι μπορείς να φωτογραφίσεις αμέτρητα πράγματα μέσα σε ένα σπίτι. Αν ξεκινήσεις από τα απλά αντικείμενα που χρησιμοποιείς καθημερινά όπως πιάτα, πιρούνια, ποτήρια, βάζα κτλ μπορεί να καταλήξεις στα ήδη υγιεινής, στα άπλυτα, στους ηλεκτρικούς πίνακες αλλά και μέσα στο σπιτάκι του σκύλου..

Αν και δεν χρησιμοποίησα όλα αυτά τα αντικείμενα ή ίσως και κανένα, κατέληξα με έναν μικρό αριθμό φωτογραφιών που στην παρούσα φάση με ικανοποιούν. Κάνουν το δικό μου μάτι να χαίρεται χωρίς να δίνει σημασία τόσο στο τι δέχεται ένας άλλος θεατής. Άλλωστε αυτός δεν είναι ο πρώτος στόχος? Η φωτογραφία που τράβηξες να ικανοποιεί πρώτα εσένα(?)



 Ζητώ συγγνώμη από τους φίλους στο facebook και στο flickr για την επανάληψη αλλά είμαι λάτρης και θύμα της Πολυσυνδεσιμότητας των κοινωνικών δικτύων.











2 comments:

  1. Swstos! Arkei na goustareis esy prwta oti exeis traviksei.. Meta..analoga ta gousta tou kathenos!!! ;-)

    ReplyDelete
  2. Πράγματι, το μάτι της φωτομηχανής βλέπει διαφορετικά από το κοινό μάτι του κοινού ανθρώπου....
    Στο κλικ του φωτιγράφου μετατρέπεται σε φωτό η εικόνα και μπαίνει στο αρχείο.
    Καλή η παρουσίαση των συγκεκριμένων.
    Βασίλης.

    ReplyDelete