Fire: Σολομός Κορινθίας

Συχνό φαινόμενο και φέτος οι πυρκαϊές στην Κορινθία όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Στις 20-21/08 για άλλη μια φορά ξέσπασε πυρκαγιά στον σολομό Κορινθίας μία περιοχή όπου λίγες μέρες πριν είχε πάλι προβλήματα.




Η φωτιά έκαψε δασική έκταση, χωράφια και κάποιες αποθήκες. Μέχρι τώρα δεν γνωρίζω εάν προκάλεσε ζημιές σε σπίτια. Απειλήθηκαν επίσης βενζινάδικα αλλά και το λατομείο που λειτουργούν στην περιοχή. Η κινητοποίηση της πυροσβεστικής ήταν μεγάλη με αρκετά οχήματα και 5 αεροπλάνα CanadAir αλλά και ένα ελικόπτερο. Ενώ στην κατάσβεση συμμετείχαν και αριθμός εθελοντών με ιδιωτικά οχήματα και συστήματα πυρόσβεσης.

Οι πυρκαγιές στην Ελλάδα την περίοδο του καλοκαιριού αποτελούν πλέον παράδοση. Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που οφείλονται σε ατυχήματα ή τυχαία περιστατικά (ανάφλεξη απορριμάτων) κατο μεγαλύτερο ποσοστό προκαλείται από εμπρησμούς.

Οι λόγοι που οδηγείται κάποιος σε αυτή την ενέργεια για μεγάλο διάστημα θεωρούνταν ανεξήγητοι μέχρι που τα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται. Καινούρια αυθαίρετα σπίτια φύτρωναν σε περιοχές που είχαν καεί, ακόμα και σε αυτές που δηλώνονταν ως αναδασωτέες. Αυτή η εξήγηση φάνηκε λογική και κάλυψε ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Έπειτα όμως ήρθαν οι μεγάλες φωτιές στην Αρκαδία και σε περιοχές όπου δεν ήταν τόσο εύκολο να οικοδομηθούν, οπότε πολλοί άρχισαν να αναρωτιούνται ποιος είναι ο σκοπός για όλα αυτά. Η παραχώρηση περιοχής παρακείμενης της λίμνης Καϊάφα για την κατασκευή τουριστικού θέρετρου έδειξε να δικαιολογεί αυτή την ιστορία. Αλλά ποιο το κέρδος από τον εμπρησμό μίας τόσο μεγάλης περιοχής μόνο και μόνο για την κατασκευή ενός θέρετρου στα δυτικά παράλια της Πελοποννήσου;

Οι θεωρίες συνωμοσίας έδειχνα προς μία άλλη κατεύθυνση. Την καταστροφή τόσο δασικών όσο και καλλιεργήσιμων εκτάσεων και την μείωση του τουρισμού  με στόχο την υποβίβαση του βιοτικού επιπέδου της περιοχής. Αλλά για ποιο λόγο; Η ανοικοδόμηση αυτών τον περιοχών είναι ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία και με υψηλό κόστος. Τι θα μπορούσε να γίνει στις περιοχές αυτές και ποιον θα συνέφερε;

Ανεμογεννήτριες..

Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες ανεμογεννήτριες στην Ελλάδα φυτρώνουν σε εκτάσεις που έχουν καεί από παλαιότερες πυρκαγιές. Που είναι το κακό όμως με τις ανεμογεννήτριες. Ο μέσος άνθρωπος σκέφτεται μία τέτοια γεννήτρια ως εναλλακτική πηγή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να αποφύγουμε την καύση του άνθρακα και αυτό δεν είναι και τόσο λάθος. Αυτό όμως που δεν έχουμε υπολογίσει είναι το κόστος κατασκευής, το κόστος συντήρησης, τον χρόνο ζωής του έργου και το γεγονός ότι εφόσον οι ανεμογεννήτριες εγκατασταθούν σε περιοχή που δεν έχει καταστραφεί το δάσος από φωτιές θα πρέπει να αποψιλωθεί ένα στρέμμα δάσους μόνο και μόνο για την κατασκευή της βάσης της εκάστοτε γεννήτριας. 

Ναι αλλά θα πει κάποιος, "Θέσεις εργασίας;" Στη μεγαλύτερη μονάδα μετατροπής αιολικής ενέργειας σε ηλεκτρισμό στην Ευρώπη, η οποία καταλαμβάνει πολλές χιλιάδες στρέμματα, εργάζονται μόνο 2 συντηρητές. 

"Ok.. Αυξάνεται η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όμως για την κάλυψη της ζήτησης τώρα και στο μέλλον". Αμ δε!!

Η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται λόγω της φύσης της δεν μπορεί να αποθηκευτεί για μετέπειτα χρήση ούτε να διατεθεί στο υπάρχον δίκτυο της ΔΕΗ εκτός αν όλα τα νοικοκυριά και οι βιομηχανίες στην Ελλάδα είχαν ανάλογους μετατροπείς, οπότε όλη η παραγωγής φεύγει μέσω αποκλειστικού δικτύου στην Γερμανία για την λειτουργιά της βιομηχανίας. 

"Εντάξει αλλά το Ελληνικό κράτος έχει έσοδα από αυτό.. ε"; 

Για άλλη μια φορά.. ΟΧΙ! Οι εταιρείες που κατασκευάζουν της γεννήτριες αυτές στην ουσία για λογαριασμό της Γερμανίας απαιτούν την χρηματοδότηση του έργου από το Ελληνικό κράτος και κάθε κράτος αντίστοιχα.. Το κόστος μίας γεννήτριας μπορεί να φτάσει σε 2 ή 3 εκατομμύρια ευρώ. Θα μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι μία τέτοια "επένδυση" θα μπορούσε να αποφέρει μακροχρόνια έσοδα στα ταμεία του κράτους αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Η διάρκεια ζωής της κάθε ανεμογεννήτριας είναι περίπου 15 χρόνια. Μετά από αυτό δεν αξίζει ούτε για να ανακυκλωθεί. Τα έσοδα από την χρήση τους είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό. Ούτε κέρδος θα υπάρξει μετά το πέρας των 15 χρόνων αλλά ούτε καν απόσβεση.

Και από οικολογικής άποψης η κατασκευή της γεννήτριας συν τη μεταφορά συν την αποψίλωση της έκτασης εάν χρειάζεται και η λειτουργία - συντήρησή της για 15 χρόνια, που όπως είπαμε αχρηστεύεται, είναι πιο ρυπογόνα από την καύση άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι μόνοι που έχουν κέρδος από αυτή την ιστορία είναι οι εταιρίες κατασκευής, οι χώρες που θα παίρνουν την παραγωγή (κυρίως η Γερμανία) και οι ευκαιριακοί πωλητές αγροτεμαχίων που τυγχάνει να έχουν ένα οικόπεδο ή κτήμα στην περιοχή που θα χτιστούν οι ανεμογεννήτριες. 

Όλοι οι υπόλοιποι χάνουμε..

Οπότε την επόμενη φορά που θα ακούσουμε για μια πυρκαϊά καλό θα ήταν να σκεφτούμε λίγο την μορφολογία της περιοχής και θα καταλάβουμε περι τίνος πρόκειται. Να έχουμε το νου μας για φωτιές σε δασικές εκτάσεις κ γενικότερα και να προσπαθούμε όσο μπορούμε να τις αποτρέψουμε.
Και αν δεν μπορέσουμε ας κάνουμε ότι καλύτερο για τις αναδασώσεις. Πριν κηρυχτούν παράνομες. (Γιατί σιγά σιγά τις χαρακτηρίζουν έτσι από περιοχή σε περιοχή.)